بررسی تأثیر میزان پرشدگی مخزن خردایش بر کارآیی سنگ‌شکن‌های تکمیلی پرعیارکنی 1 مجتمع مس سرچشمه

در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی در جهت بهبود کارآیی سنگ‌شکنی به‌منظور کاهش هزینه‌های سرمایه‌ای و عملیاتی صورت گرفته است. کنترل خودکار مدارهای سنگ‌شکنی به‌طور روزافزونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمول‌ترین هدف مدارهای سنگ‌شکنی ثانویه وثالثیه، بیشینه کردن ظرفیت سنگ‌شکن در یک اندازه محصول معین است. معمول‌ترین راه بیشینه کردن ظرفیت، حفظ توان‌کشی سنگ‌شکن در بالاترین حد ممکن است که توسط بسیاری از کارخانه‌ها به کار گرفته می‌شود. معمولاً توان‌کشی توسط خوراک‌دهنده با سرعت متغیر تنظیم می‌شود. در این حالت چون سیستم در حالت خفه کار می‌کند، از حلقه کنترل سطح استفاده می‌شود. زمانی که سنگ‌شکن بصورت پر کار می‌کند، محصول آن دانه‌بندی ریزتری نسبت به حالت نیمه پر دارد. علاوه بر این در حالت پر محصول با ریزترک تولید می‌شود. آزمایش محفظه پر و نیمه پر در مقیاس صنعتی در مدار سنگ‌شکنی مجتمع مس سرچشمه انجام شد. دانه‌بندی نوار 11 در حالت محفظه پر و نیمه پر سنگ‌شکن بترتیب 77% و 64% زیر 7/12 میلیمتر بود. دانه‌بندی نوار 7 در حالت محفظه پر و نیمه پر سنگ‌شکن بترتیب 80% زیر 5/31 و 36 میلیمتر بوده است. اختلاف تناژ بین نوار 11 و 7 در حالت محفظه پر 88 تن بر ساعت اما در حالت محفظه نیمه پر 228 تن بر ساعت می‌باشد. اختلاف تناژ نوار 11 در دو حالت محفظه پر و نیمه پر 311 تن بر ساعت می‌باشد.