همواره زیان متوجه شخص یا اشخاص معین و محصورنیست. گاه قربانیان یک عمل یا زیان دیدگان محدود ومعین نیستند و حداقل به جمع گسترده ای از اشخاص ضرروارد می آید. جبران ضرر های شخصی که مشمول قواعدعمومی است، اما در رابطه با چگونگی و مرجع ذیحق درمطالبه جبران ضررهای جمعی، حقوق ایران دارای ابهامات چشمگیری است. بنابراین، لازم است موارد بسیاری در این زمینه مورد بررسی واقع شود. موضوع ضررهای جمعی و پیامدهای آن، در میان مباحث مسئولیت مدنی از جمله مسائل بحث برانگیزی است که امروزه در محافل حقوقی مورد نقد و بررسی جدی قرارگرفته است .

اگر چه امروزه دولت ها در قبال اعمال زیانبار خود مسئول هستند اما از آنجا که در کشور ما مسئولیت مدنی دولت برمبنای تقصیر استوار است ، جبران بسیاری از خسارات وارده به عموم مردم با مشکل روبرو میشود. بسیاری از کشورها  نیز برای جبران خسارات جمعی، مسئولیت محض را پذیرفته اند، یعنی احراز رابطه ی سببیت بین عامل زیان و زیان وارده را کافی میدانند . زمانی که دولت عامل زیان باشد ، زیاندیده ممکن است برای طرح دعوی دچار مشکلاتی شود مثلا در انتخاب مرجع مناسب برای رسیدگی دچار تردید شود.

در حقوق کشور ما نیز، در حال حاضر جبران ضررهای جمعی ، توسط تعداد اندکی از اساتید حقوق مطرح شده است.  با توجه به اینکه امروزه با تغییر نحوه ی زندگی و افزایش تضاد منافع ، امکان ایراد خسارت جمعی بیش از پیش وجود دارد ، ضرورت بررسی این موضوعات اقتضا مینماید لذا برهمین اساس، در این تحقیق سعی گردیده تا ضمن بیان امکان جبران خسارات در دو کشور ایران و انگلیس،شباهت ها و تفاوتهای دو قانون در قالب تطبیق بیان شود.